Մարդու հոգեկան
աշխարհը
Գիտակցություն,Անգիտակցություն և
վերգիտակցություն
"Հոգեկան" ասելով՝ մենք չենք պատկերացնում "հոգի" և "գերբնական ուժերի" ակտիվություն , այլ հասկանում ենք, որ խոսքը գնում է մարդու գլխուղեղի մասին։ Այդ հատկությունը արտահայտվում է նրանում, որ մարդը ակտիվորեն արտացոլում է իրեն շրջապատող իրականությունը, աշխարհը, առարկաներն ու երևույթները և գլխուղեղում ստեղծում դրանց պատկերները, որոնց հիման վրա նա կարգավորում է իր վարքն ու գործունեությունը։
Մարդու գլխուղեղում, նույնն է՝ նաև հոգեկանում, ստեղծվում են ինչպես մարդու անցյալի, այնպես էլ հնարավոր ապագայում կատարվելիք իրադարձությունների ու դեպքերի պատկերները։Գիտակցականը,անգիտակցականը և անգիտակցականը մարդու հօգեկան
դրսեվորման տարբեր ձևերն
են:Երբ մարդը
գտնվում է անգիտակցական վիճակում նա
չի հասկանում ինչ
կատարվում նրա շուրջը,չի
կարողանում կառավարել ինքն
իրեն,և իր
դրսևորման հետևանքները մնում են
չբացատրված:Բացի դրանից
՝անգիտակցական վիճակում գտնվելով մարդը շարժվում է ոչ
թե իրականությունով առաջնորդվելով,այլ
իր ենթագիտակցական աշխարհին առաջնորդվելով:
Գտնվելով
գիտակցական վիճակում մարդը՝իր քայլերն անում է մտածելով,այսինքն նրա քայլերն առաջնորդվում են իրական աշխարհով,այլ ոչ թե իր գիտակցական աշխարհով:Այս դեպքում մարդը կարողանում է պատասխան տալ իր արարքների դիմաց և իր դրսեվորման հետևանքները կարելի է իմանալ:
Իսկ
ենթագիտակցականը
իր մեջ ներառում ՝և գիտակցականը,՝և անգիտակցականը:Օրինակ երազը դա տիպիկ ենթագիտակցական դրսեվորման ձև է: Երբ
մարդը գտնվում է գիպնոզի մեջ նա գտնվում է ենթագիտակցության տակ:Բայց
ենթագիտակցականը
կարելի է վերածել գիտակցականի քանի որ ենթագիտակցականը դա այն վիճակն է երբ մարդը չի իմանում թե ինչի այդպես եղավ,և
ինչ էր կատարվում իրականության մեջ,երբ
նա գտնվում եր անգիտակցական վիճակում:Սրանցից ելնելով կարելի է ասել,որ
եթե մարդուն ասեն երազի պատճառները և աղբյուրները նրա համար երազը կդաթարի լինել ենթագիտակցան:
