Իմ ոճը

Իմ վերջին կարդացած գիրքը եղել է  Ջեկ Լոնդոնի <<ծովագայլ>>-ն է:Դա շատ հետաքրքիր գիրք է,մի նավաստու մասին,որին անվանում էին ծովագայլ:Այդ մարդը շատ ահարկու,և անսիրտ մարդ էր:Նա ուներ մի նավ,և ինքը այդ նավի հրամանատարն էր:Նրանից բոլորը հեռու էին մնում,որովհետև նա ինքն իրենից մեծ վտանգ էր ներկայացնում:Բացի դրանից այդ մարդը հզոր կամքի տեր անձնավորություն էր:Այդ գիրքը ինձ վարա մեծ տպավուրություն է թողել:Ճիշտն ասած ես շատ եմ սիրում գիտաֆանտաստիկ գրքերը:Դրանք շատ հետաքրքիր են,ամեն վայրկյան սպասում ես թե ինչ պիտի տեղի ունենա:Այդպիսի գրքեր շատ եմ կարդացել,բայց ամենաշատը ինձ դուր են եկել Ժյուլ Վեռնի գրքերը:Ես Ժյուլ Վեռնի համրյա բոլոր հայտնի  գրքերը կարդացել եմ:Ես թեկուզ շատ չեմ կարդացել,բայց միևնույն է ես զգում եմ գիրք կարդալու օգուտը:

Մխիթար Սեբաստացի

Մխիթար Սեբաստացի (1676թ. փետրվարի 7, Սեբաստիա  - 1749 թ. ապրիլի 27, Սուրբ Ղազար կղզի, Վենետիկ), հայ կաթոլիկ եկեղեցական գործիչ, հայագետ, Մխիթարյան միաբանության հիմնադիր։ Ծնվել է Փոքր Ասիայի Սեբաստիա քաղաքում 1676 թվականի փետրվարի 7-ին։ Նրա հայրը Մանուկի որդի Պետրոսը վաճառական էր, իսկ մոր անունն էր Շահրիստան։ Երեխան մկրտության ժամանակ ստացավ իր պապի անունը` Մանուկ բայց մենք կանվանենք նրան Մխիթար անունով, որ տրվեց նրան հոգևոր կոչման հետ։ Հայտի չէ, թե ինչ` տեսակ մարդիկ էին Մխիթարի ծնողները, այսինք` ինչ տեսակ ազդեցությունների տակ էր նա տանը։ Կարելի է ենթադրել, որ Պետրոսը հարուստ վաճառականներից չէր։ Գոնե Մխիթարը ընչավետ մարդ չէր։ Կարևորը, իհակե, այդ չէր, այլ այն, թե ինչ կրթություն ստացավ երեխան։ Այդ կողմից էլ Մխիթարը շատ բախտավոր չէր։ Նրան տվին մի ողորմելի ուսում, որ հնարավոր էր այն խավար ժամանակներում թուրքական մի ետ ընկած քաղաքում։ Ասում են, թե նա հինգ տարեկան էր, երբ սկսեց կարդալ-գրել սովորել տեղական քահանայի մոտ։ Բայց այդ մի չափազանցություն է։ Ինչ էլ լինի, քահանա-ուսուցիչ գիտության պաշարն այնքան աղքատիկ էր, որ Մխիթարը տասը տարեկան հասակում վերջացրեց ուսումը։ Ավելի ճիշտ կլիներ քահանայից նրա ստացածն անվանել մի հասարակ գրագիտություն։

http://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%84%D5%AD%D5%AB%D5%A9%D5%A1%D6%80_%D5%8D%D5%A5%D5%A2%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D6%81%D5%AB

Կարծում եմ,որ արտասահմանյան կայքերը շատ ավելի մեծ և կարևոր ինֆորմացիայ են հաղորդում ընթերցողին քան հայկական կայքերը,այսինքն արտասահմանյան կայքերը ավելի տաղեկատու են:Օրինակ Մխիթար Սեբաստացու կյանքը ուսումնասիրելու ժամանակ ես օգտվում էի  այլ կայքերից և նկատեցի որ դրանք պարունակում են ավելի շատ ինֆորմացիա և նյութեր քան հայկական կայքերը:

Ես Մխիթարյան Միաբանության կայքից անգլերեն լեզվից մի մաս թարգմանել եմ հայերենի:
Միաբանությունը բավարարում է հայ համայնքների հոգեվոր կարիքները, ինչպես նաեւ առաջադրանքի տրամադրման պատշաճ ձեւավորմանը, որի միջոցով որոշ ծխական, կրոնական առանձնատների և  ձեւավորման կենտրոններ Հայաստանում, Լիբանանում, Սիրիայում, Թուրքիայում, Հունգարիայում, Ֆրանսիայում, ԱՄՆ - ում, Արգենտինայում:

 Զինանշանի Ո.Կ.Վ.Ա տառերը նշանակում են՝Որդի,Կույսի,Վարդապետ,Ապաշխարհություն

Սեբաստիայի Ս. Նշան վանք

Հայկական միջնադարյան ճարտարապետական համալիր: Ըստ Արիստակես Լաստիվերցու, կառուցել է Վասպուրականի վերջին թագավոր Սենեքերիմ-Հովհաննես Արծրունու որդի Ատոմը: Այս եկեղեցին իր հորինվածքով Ավան-Հռիփսիմե տիպի հուշարձաննների զուգահեռներից է: Վանքի Ս. Նշան եկեղեցին ունի գմբեթավոր դահլիճի հորինվածք: Եկեղեցու ներսակողմը բարձրության կիսով չափ երեսպատված է Կուտինայի հախճապակե սալիկներով: Արտաքին պատերի մեջ ագուցված են խաչքարեր:

Ս. Նշան վանքում է պահվել Վարագավանքից տեղափոխված հարուստ մատենադարանը, Սենեքերիմ-Հովհաննեսի գահը: Գործել է հոգևոր դպրոց:

1021-ին Վասպուրականը Բյուզանդիային բռնակցվելուց հետո Սենեքերիմ-Հովհաննես թագավորը Վարագա սուրբ Խաչը տարել է Սեբաստիա, որտեղ նրա որդի Ատոմը 1022-ին հիմնել է Սեբաստիայի Ս. Նշան վանքը: 1025-ին, Սենեքերիմ-Հովհաննեսի վախճանվելուց հետո, որդիներն աճյունը Սեբաստիայից վերաթաղել են Վարագավանքում՝ միաժամանակ վանքին վերադարձնելով Վարագա սուրբ Խաչը:

Սուրբ Նշան վանքը լուսավորության եւ գիտության կենտրոն էր մինչեւ Հայոց ցեղասպանութունը: Վանքը միջնադարյան հայկական ձեռագրերի շտեմարան էր: Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին այդ ձեռագրերը տեղափոխվել են Երուսաղեմի Հայոց պատրիարքարան: Վանքն այսօր ամբողջությամբ քանդված է, տեղում ռազմակայան է:

http://movsisyannune.com/2013/10/19/%D5%BD%D5%A5%D5%A2%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%AB%D5%A1%D5%B5%D5%AB-%D5%BD-%D5%B6%D5%B7%D5%A1%D5%B6-%D5%A5%D5%AF%D5%A5%D5%B2%D5%A5%D6%81%D5%AB/

Ես վերջացրեցի Մխիթար Սեբաստացի նախագիծը:Ինձ համար այն շատ հետաքրքիր էր:Շատ գիտելիքներ ձեռք բերեցի և բազմաթիվ տեղեկություններ հավաքեցի Մխիթար Սեբաստացու մասին:Ծանոթացա նրա կյանքին:Որոշ բաներ իմացա նրա գործունեության մասին:Դժվարություններ եղան սեփական մտքերը ձևակերպելու ընթացքում:Բայց ես հուսով եմ,որ այս տարի մենք դեռ շատ նախագծերի կմասնակցենք,և հետզհետե միտք ձևակերպելը կդառնա շատ ավելի հեշտ գործ:Այսպիսի դասեր անցկացնելը ես շատ ճիշտ եմ համարում,որովհետև ավելի հետաքրքիր են քան հասարակ դասերը,որի ժամանակ ուսուցիչը հանձնարարում է առաջադրանքը և աշակերտները լուռ կատարում են այն:Ես ուրախ եմ որ եկել եմ այնպիսի դպրոց,որտեղ կարող եմ ժամանակս օգտագործել ուրախ և հետաքրքիր:

A best life  I can think of

I mean that a better plase for teenegers,it is a plase where you may to do what you want.I mean that it is realy very funny.There aren’t a man who will told you to do it,or not.It is a world where you are the master of your head.This all we can say in one word-freedom.But I will say that this way of life some time later  will become very sad and uninteresting.For me the best life it is that life when in your side you have many good and kindli men.If you have good environment you are very happy man.It is the most important thing in my life.

Պարսկական պոեզիա

Ես կարդացի պարսկական պոեզիայի,մի քանի նմուշ:Ես կարծում եմ որ պարսկական պոեզիանի  իմաստը,խորհուրդը ամբոխջովին ընկալելու համար հարկավոր է խորանալ նրա մեջ, որովհետևառաջին,երկրորդ կամ երրորդ անգամ կարդալուց հատո,դու ոչ մի բան չես հասկանա:Պարսկական պոեզիան իր մեջ խոր իմաստ և խորհուրդ ունի,այն շատ հետաքրքիր է,նույնիսկ որոշ չափով անըմբռնելի:Ես որինակ չեմ կարող համեմատել պարսկականը հայկականի հետ,որովհետև դրանք,կարծես լրիվ տարբեր բաներ լինեն՝հայկականը ինձ հոգեհարազատ է,իսկ պարսկականը՝խոր հոգեբանական,փիլիսոփայական:Ես շատ կուզեմ ինձ համար բացահայտել պարսկական պոեզիայի այս աշխարհը: