Նախագիծ - Մուշեղ Իշխան

Նախագիծ - Մուշեղ Իշխան

"Կը ձանձրանան"

 

Կ’ըսեն՝ շատ կարճ է կյանքը,
Շուտ կը կասի սրտին զարկը
Բայց արևուն տակ ծիրանի,
Երիտասարդ ու ծերունի
Ահա կեցած շարան֊շարան
Կը ձանձրանան…

Կ’ըսեն՝ շատ քաղցր է կյանքը
Եվ անսահման՝ երկրի փառքը,
Բայց գրկին մեջ բուրաստանի,
Ծաղիկներուն դեմ գեղանի
Մարդիկ կեցած շարան֊շարան
Կը ձանձրանան…

Կ’ըսեն՝ շատ խոր է կյանքը,
Լույս է համակ երկնի հանքը,
Բայց կանչին դեմ ծիածանի
Եվ աստղերուն խորհրդալի
Մարդիկ կեցած շարան-շարան
Կը ձանձրանան…

Կ’ըսեն՝ միշտ նոր է կյանքը
Միշտ կը հնչե սիրո զանգը,
Բայց աներազ, առանց տաղի,
Սեղանին շուրջ հաց ու աղի
Մարդիկ ահա շարան-շարան
Կը ձանձրանան…

Վերլուծություն

Ասում են կյանքը շատ կարճ է

Սրտի զանկով լցված
Արևի տակ աճած ծիրանենու մոտ
Երիտասարդները և Ծերունիները

Մարդիկ իրար ետևից կանգնած

Ձանձրանում են․․․

Ասում են կյանքը քաղցր է

Եվ, որ երկրի փառքը անսահման է

Բուրումնավետ այգիների մեջ
Ծաղիկների մոտ նստած
Մարդիկ իրար ետևից կանգնած

Ձանձրանում են․․․

Ասում են կյանքը շատ խոր է

Ամբողջովին լույս է երկնքի հանքը
Բայց ծիածանի կողքը աղաղակելով

խորհրդավոր աստղերի մոտ

Մարդիկ իրար ետևից կանգնած

Ձանձրանում են․․․

Ասում են կյանքը միշտ նոր է

Որ սիրո զանգը միշտ հնչում է
Բայց անքուն և առանց երգերի
Հացով և աղով սեղան նստած
Մարդիկ իրար ետևից կանգնած

Ձանձրանում են․․․

Վերլուծություն

Հեղինակը հետևյալ ստեղծագործությամբ բնութագրում է մարդկանց անշնորհակալությունը Աստծու և կյանքի հանդեպ՝ ուզում է ծիածան լինի, աստղեր կամ բուրաստան, միևնույն է նրանք դժգոհ են։ Ոչ ոք չի կարողանում ընկալել կյանքի գեղեցկությունը, սիրո իմատը։ Բոլորը ամեն կերպ փորձում են իրենց ետ պահել կյանքի ուրախություններից և տեսնում են միայն ամենօրյա ձանձրալի տրամադրությունը։